Γιορτές, η χαρά που παράγεται.

Γιορτές:
Η χαρά που παράγεται…

Εορταστικό κλίμα, προσδοκίες για χαλάρωση και διακοπές, κατανάλωση, λαμπερά ρεβεγιόν, γιορτές για χάρη των παιδιών μόνο, εξαντλητικά ωράρια, οικογενειακά τραπέζια, οδηγοί επιβίωσης από τα οικογενειακά τραπέζια, χρόνος που δεν επαρκεί για να πραγματώσουμε ό,τι ναρκισσιστικά φαντασιωνόμαστε, άγχος, κατάθλιψη των εορτών.

Εορτή, ένα γεγονός επενδυμένο με νόημα για όσους θέλουν να μετέχουν. Ενα γεγονός που έρχεται και επανέρχεται στον χρόνο, οργανώνοντάς τον, δομώντας τον, ένα γεγονός που περιβάλλεται από έθιμα, που ξεπερνά την ατομικότητα και βιώνεται συλλογικά.

Εορτή είναι η ανάληψη της χαράς που πρέπει να παραχθεί.Είναι το μικροκλίμα της ευγνωμοσύνης στην ζωή που έχουμε να καλλιεργήσουμε. Είναι το άνοιγμα στους σημαντικούς και όχι μόνο άλλους. Είναι ο πλούτος που έχουμε να εισάγουμε στα συναισθήματα και στο σχετίζεσθαι.Είναι η μαγική κατάληξη του κόπου που απαιτείται όχι απλά σε πρόσκαιρη ευχαρίστηση αλλά σε χαρά που διαρκεί. Είναι η επιμονή αυτών που παράγουν μαγεία να μην επιτρέπουν στην απαιτητική προσπάθεια να εξελιχθεί σε κούραση και εκνευρισμό.

Το γεγονός παράγει την γιορτή. Και έχουμε να παράξουμε μαγεία σε αναφορά με το γεγονός.Μαγεία που θα εμπεριέχει ερωτική διάθεση για την ζωή. Μαγεία που θα μεταμορφώνει ακόμη και το πένθος σε προοπτική ύπαρξης με νόημα.Στο εορταστικό τραπέζι θα είναι όχι μόνο οι παρόντες αλλά και αυτοί που έφυγαν ακόμη και αυτοί που θα έρθουν. Μαγεία που θα μας βγάζει από μια ατομικότητα που θλίβεται και καταθλίβεται.

Μαγεία που θα παράγεται όταν τα μικρά παιδιά χτυπούν τις πόρτες για να τραγουδήσουν τα κάλαντα έχοντας αναλάβει αυτά την ευθύνη να εξαγγείλουν πρώτα απ’όλους το χαρμόσυνο γεγονός των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.