Κάνω υπομονή ή ανέχομαι?

Κάνω υπομονή ή Ανέχομαι?

Η υπομονή είναι μια σημαντική ψυχική διεργασία ενώ η ανοχή αποτελεί έκφραση ανεπάρκειας και δυσλειτουργίας.

Κάνω υπομονή σημαίνει δίνω χρόνο στον εαυτό μου να δει τα πράγματα αλλιώς, από άλλη οπτική αξιοποιώντας δυνάμεις, ανακαλύπτοντας δυνατότητες που δεν τις γνώριζα μέχρι τότε και κυρίως εμπιστευόμενος τον εαυτό μου και τους άλλους.

Η υπομονή είναι στάση που εμπεριέχει δύναμη. Κινείται με ψυχραιμία και γνωρίζει πως τα δύσκολα είναι ευκαιρίες για εξέλιξη. Αναζητά λειτουργικές  λύσεις μετά από λεπτομερή επεξεργασία των δεδομένων.

Κάνω υπομονή σημαίνει αναζητώ τα αίτια ενός προβλήματος και αναλαμβάνω την προσωπική μου ευθύνη χωρίς ενοχές που με παραλύουν. Κάνω υπομονή σημαίνει υπερβαίνω αυτά που ήδη γνωρίζω και δημιουργώ νέες πραγματικότητες.

Υπομονή δεν είναι το να ανέχομαι τον άλλον. Όταν λέω πως ανέχομαι τον άλλον έχω ήδη αποδεχτεί πως είναι σε υποδεέστερη θέση, πως έχει κατηγοριοποιηθεί ως ανεπιθύμητος. Ανέχομαι τον άλλο σημαίνει του ρίχνω πάντα άδικο και τον ορίζω ως θύτη ενώ εγώ ορίζομαι ως θύμα που ζητά παρηγοριά.

Ανέχομαι σημαίνει παραιτούμαι. Ανέχομαι σημαίνει κατηγορώ πάντα τον άλλο καθώς ηδονικά φροντίζω να ξύνω πληγές και να καλλιεργώ την ψευδή πεποίθηση πως ίσως κάπου θα υπήρχε πιθανότητα καλής εξέλιξης αν δεν βρισκόταν πάντα ένα εμπόδιο.

Η υπομονή εμπεριέχει ενσυναίσθηση και ευνοεί την σύνδεση των προσώπων. Η ανοχή  εμπεριέχει κατηγορία και φυσικά ευνοεί τη απομάκρυνση και την αποσύνδεση των προσώπων.